اتش بس
یک هفته پس از پذیرش قطعنامه 598 توسط ایران، حدود 5000 نیروی سازمان مجاهدین خلق با مقادیری تجهیزات جنگی از محور غرب و از طریق شهرهای مهران و اسلامآباد غرب در عملیاتی با عنوان فروغ جاویدان به ایران حمله کردند. هدف این عملیات تسخیر تهران در 33 ساعت بود و مسعود رجوی فرماندهی عملیات را برعهده داشت. عملیات پاتک ایران عملیات مرصاد نام داشت و طی آن مجاهدین در کمین قرار گرفتند و شکست خوردند. به گفته هاشمی رفسنجانی: «اینها توی کیسه آمدند و ما در کیسه را بستیم.»
با تداوم عملیات تهاجمی از طرف عراق جامعه جهانی دولت عراق را برای پذیرش آتشبس تحت فشار شدید قرار داد. سرانجام ده روز پس از شکست عملیات فروغ جاویدان، با حضور نیروهای بینالمللی آتشبس در سراسر مرزهای ایران و عراق برقرار شد. نیروهای حافظ صلح تا سه سال پس از آتشبس در منطقه حضور داشتند. بیشتر مفسران بر این باور هستند که این جنگ هیچ برندهای نداشته است؛ چرا که در پایان جنگ، صدام از دستیابی به نخستین هدف خود، فسخ قرارداد 1975 بازماند. آیت الله خمینی نیز که برای سالها پذیرش صلح را منوط به انفصال صدام و حزب بعث عراق از قدرت کرده بود بدون دستیابی به هدف خود سرانجام قطعنامه 598 را پذیرفت. هر چند برخی مفسران با توجه به پیروزیهای عراق در انتهای جنگ عراق را پیروز این جنگ میدانند. در پایان جنگ ارتش عراق تا نیمههای شهریور 1367 به پاک سازی نیروهای مقاومت کرد با استفاده از 60?000 نیروی پیاده، بالگرد و سلاحهای شیمیایی در شمال عراق ادامه داد. بسیاری از کردهای عراقی ساکن این مناطق به ایران مهاجرت کردند. در این عملیات در مجموع 50?000 کرد نظامی و غیر نظامی کشته شدند.
ادامه مطلب